Copán 🇭🇳

Hoewel ik mijn avontuur in Centraal-Amerika in El Salvador begonnen ben, is het eerste land dat ik bezoek en ook weer direct achter mij laat: Honduras. Honduras heeft een rijke en complexe geschiedenis die teruggaat tot duizenden jaren voor de komst van de Europeanen. De inheemse bevolking bestond uit verschillende groepen, waaronder de Maya’s, die het westen van het land bevolkten. De Maya’s bouwden indrukwekkende steden, zoals Copán, die nu een UNESCO Werelderfgoed is vanwege de goed bewaarde ruïnes en monumenten. 

De dag begon relatief op tijd toen ik werd opgehaald bij mijn hotel rond 04.45 om te vertrekken richting de grens van Guatemala. Af en toe vraag je je af hoe het qua veiligheid hier gesteld is: over het algemeen prima, maar het voelt toch wel raar als je de bewaker moet wakker maken om de deur van het hotel te openen terwijl hij met z’n hand op een shotgun ligt. Alles verliep prima voorspoedig bij de eerste grensovergang en na een uurtje of 4,5 kwamen we aan bij de grens van Honduras. Het was wel een wat minder efficient proces dan de eerdere landsgrens, maar enfin. Ik had weer mijn stempeltje en moest nog even wachten tot de twee andere reisgenoten ook hun stempel hadden gekregen. Je voelt hem al aankomen: 1 van de twee had een paspoort dat minder dan 3 maanden geldig was en daardoor niet het land in mocht (stel je voor dat een rijke Amerikaan illegaal in je land zou zijn!). Onze gids ging nog met de manager praten (blijkbaar kan dat in deze landen), maar het mocht niet baten. Dat kwam erop neer dat de twee bij de grens hebben gechilld tot ik weer terugkwam zo’n 2,5 uur later.

Ik vroeg mezelf af hoe ik Honduras in deze reis ging fietsen, aangezien het over het algemeen niet het meest veilige land is en er eigenlijk maar twee regio’s zijn waar je geen levensverzekering voor hoeft af te sluiten. De eilandjes ten noorden van Honduras en de Copán regio, gelijknamig met de maya-ruinen in het gebied. Ik kwam daar alleen aan en kreeg dus van een local een privé tour door het gehele complex. Enigszins vergelijkbaar met eerdere maya ruinen die ik had gezien in Tikal en de Yucatan regio, maar desalniettemin bizar om te zien hoeveel hier nog van overeind stond. Een van de meest belangrijke zaken die mij bijgebleven is, is dat er een zeer invloedrijke leider genaamd Eighteen Rabbit was (of voor de mensen die een uitdaging zoeken: Uaxaclajuun Ubʼaah Kʼawiil).

Naast dit complex vergeet je ook dat je midden in de regenwouden van Honduras loopt, waar de lokale vogel, de Macaw (Ara in het Nederlands), nog veel te spotten is. Ze zitten soms met 10 bij elkaar en vliegen midden over het pad je tegemoet om last minute volledig op te trekken en over je heen te scheren. Ze maken overigens wel een teringgeluid, dus als je denkt dat het leuke huisdieren zijn: zou ik toch afraden. Zeker een mooie ervaring die ik niet had willen missen!

Graag eindig ik met mijn favorietje feitje over Honduras, tot de volgende!

Bananenrepubliek

De term bananenrepubliek komt uit Honduras. In de 19e eeuw hadden Amerikaanse fruitbedrijven meer macht dan de overheid in Honduras. Het nationale beleid werd daarmee afgesteld op de bedrijven. Als het beleid niet gunstig genoeg was, werd er actie ondernomen. Zo is de regering drie maal door een bananenbedrijf omgevallen.