Chiang Rai is in tegenstelling tot Bangkok een stuk dorpser, wat ook weer fijn is na de drukke stad. Je zal ondertussen denken: god, word je niet gek van al die tempels? En daar geef ik je gelijk in. Verschilletje met deze tempels is wel dat ze pas in de afgelopen 20 jaar tot stand zijn gekomen. Zo is de witte tempel een overgang van de ‘hel’ naar de hemel via een brug. De blauwe tempel is pas in 2016 afgerond. Moderne tempels dus.
Het was een grootse dagtour, met ook nog een bezoekje aan de theevelden in het noorden en de langnek Karen stam (overigens hebben ze geen lange nek, maar een kort bovenlijf). Na onder andere thee geproefd te hebben (waar ik nog steeds een hekel aan heb, wees niet bang), was het tijd om richting de lunch te gaan met een Pad Thai in een zeer serene omgeving. Overigens was ik in een groep met twee Amerikanen en twee Duitsers, sehr ausgezeichnet.
Hierna volgde nog het opium museum, de golden triangle (hier werd de opium verhandeld tussen Laos, Myanmar en Thailand, een drielandenpunt), een zwarte gebouwen dorp (Baandam museum) en de blauwe tempel. Een hele waslijst om op te noemen.
Patje op pad 
Jij zoekt het wel weer op he
LikeGeliked door 1 persoon