Na de korte pitstop in Manilla ben ik aangekomen bij toch wel hetgeen waarvoor ik naar de Filipijnen ben gegaan: schitterende stranden en duikavonturen. Na een anderhalf uur vliegen van Manilla, kwam ik aan bij de schattig kleine airport van El Nido, waarbij het hele gebouw niet veel groter dan een klaslokaal is. Voordeel is ook dat de bagage vrij snel beschikbaar is, aangezien er maar maximaal 2 vliegtuigen tegelijkertijd op de airport kunnen zijn. Met een tricycle – een motor met een grote overkapte zijspan en veels te zware westerse toeristen erin – werd ik gebracht naar mijn verblijfplek, waar ik een schitterend tropisch overzicht had over de ‘baai’ waar het strandje zich aan bevond.
Heel toevallig waren in dit strandparadijs nog 2 andere bekende reizigers te vinden: Quint en Hilke! Aangezien zij net fresh hun PADI gehaald hadden, was het uiteraard een uitmuntend idee om de wondere wateren van de Palawan eilandengroep te verkennen. Er zijn een flink aantal duikscholen om uit te kiezen, dus je wilt nooit de verkeerde keuze maken. Na wat uitzoekwerk kwam Hilke met twee mogelijkheden, maar ze was nog te wiebelkont om te bepalen welke van de twee: dus besloten we allebei de duikcentra langs te gaan. We spraken af bij het eerste duikcentrum, wat voor mij handig gepositioneerd tegenover mijn hotel lag. Lang verhaal kort: het werd de tweede, aangezien die ook de grootste boot hadden.
Het was nog relatief vroeg en eten was nog niet per se waar we zin in hadden, maar een drankje op het strand kon geen kwaad. De tent die het meest relaxed eruit zag was een shisha-lounge, dus hebben we daar braaf op de bank wat gedronken en bijgepraat en daarna onze weg vervolgd naar een restaurant dat druk bezocht werd. We moesten eerst pleknemen op een bankje buiten het restaurant en braaf wachten tot we bij een gedeelde tafel konden aansluiten. Na een goede sizzling chicken en wat drankjes bij een bar erna ben ik weer op tijd naar bed gegaan voor de duik de volgende ochtend!
Speciaal voor de coastguard moest je het eerste gedeelte een zwemvest aan, dus heeft de hele boot, waaronder wij, dat braaf gedaan. Na een goede wetsuit gevonden te hebben (blijkbaar past deze volumineuze god niet in een medium), waren we vertrokken naar het eerste duikpunt waar ik nog verplicht wat refresher oefeningen moest doen omdat het al een jaar of 2-3 geleden was dat ik voor het laatst gedoken had. Tegen de tijd dat ik al m’n oefeningen had gedaan, gingen de instructeur Peter en ik op zoek naar Quint en Hilke om de onderwaterwereld hier te verkennen. Ik was ze even kwijt, maar het bleek dat Hilke te weinig lood had om naar de bodem af te zakken 😂. Na wat ingrijpen van de instructeur konden we onze tocht bij het koraal beginnen!
Er zijn zeker mooie koralen te vinden in deze onderwaterwereld, maar ook octopussen en zeeschildpadden (en uiteraard vele vissen)! Ik heb een poging gedaan het e.e.a. vast te leggen, zie hieronder het resultaat!
Met een totaal van 3 duiken, die door de stromingen toch elke keer weer een tikkeltje zwaarder werden, vaarden we weer terug naar het gemoedelijke dorpje om even een goede douche te nemen en om daarna weer de inwendige mens te plezier met wat voedsel. Ik had eerder al een goede Indiase plek gevonden, en daar waren de duikmaatjes ook zeker bij. Nog geëindigd met wat kaartspelletjes bij een bar, waar ik het eerste spel te veel nadenken vond (daarvoor ben ik toch niet op vakantie?!) en Hilke bij het tweede spel minder geluk had. Uiteraard vervolgde ik mijn toch, voor mijn doen relatief laat, rond 11 uur naar m’n hotel.
Verder is er in El Nido niet onwijs veel spannends te beleven, maar het is ook voor mij goed om eens een keer op m’n krent te zitten en niet te veel gekkigheid te doen. Dit zal ik ook in de komende dagen nog voortzetten in Port Barton. Bedankt voor dit avontuur Quint en Hilke 🤩! En aan de lezer: toedels en tot de volgende!
Patje op pad 