570 jaar na de val van Constantinopel en 100 jaar na de overname van Atatürk als president van de huidige Republiek Turkije, ofwel Türkiye zoals ome Erdo het graag wil noemen, ben ik afgereis naar Istanboel!
Het mag dan niet de hoofdstad van Turkije zijn, maar wat is dit een machtige stad! De aankomst begon al goed met een taxichauffeur die Verstappen nog een goede les kan leren over doortrappen. Istanboel is de enige stad die over twee continenten verdeeld is, en ik had mijn hotel in het Europese gedeelte, in de wijk Sultanahmet.
Het toch wel bekende beeld van deze Ottomaanse stad is de Aya Sofia. De van origine een kerk is nu een moskee geworden en wordt ook sinds kort zo ook gebruikt. Geflankeerd aan het plein dat hiervoor ligt is de blauwe moskee, een iets kleinere maar zeker in het oogspringend gebouw!
Hoewel ik het aanvankelijk nog niet doorhad, is er nog een aardig hoogteverschil in de stad zelf, wat zeker zo nu en dan te voelen is. Bovenop de heuvel en in het verlengde van de Aya Sofia ligt het Topkapi paleis, dat gebouwd werd nadat Constantinopel gevallen was. Als echte museumbarbaar vond ik de binnenkant toch minder, maar het uitzicht vanaf hier vond ik uiteraard meer dan geweldig om te aanschouwen!
Vanaf dit paleis ben ik wat verder noordwaards gegaan richting de wijk Karaköy, waar de Galatatoren een prachtig uitzicht van de andere kant liet zien! Het uitzicht was hier op zowel de Europese kant als de ‘Gouden Hoorn’ zoals het oude gedeelte genoemd wordt.
Vanaf de toren ben ik weer teruggelopen naar de Gouden Hoorn, waar half Istanboel aan het vissen is tot het donker, leuk om te zien hoe levendig deze stad is! De mensen zijn allemaal zeer gastvrij en vriendelijk (hoewel ze soms ook gewoon geld willen). Ik wees een schoenenpoetser op dat ie z’n borstel liet vallen en hij wilde spontaan m’n schoenen poetsen. Hij had alleen even niet gemeld dat ie nog een tientje ervoor wilde.
Bij verschillende plekjes ben ik aangezien voor een Turk, Rus, ergens uit Scandinavië, Duitsland en nog een grotere lijst. Geen idee of ze dat oprecht vonden of omdat ze een praatje wilde maken. Ik heb nog een aantal boottochtjes gepakt, waaronder lekker een uurtje uitwaaien op het water terwijl we de bosporus gingen verkennen. Daarnaast heb ik nog een tweetal uitstapjes gemaakt richting Kadiköy en Üsküdar aan de Aziatische zijde!
Een van de dingen die je minder snel verwacht is dat er ondergronds nog een gehele nieuwe wereld is. Dit is een oude Romeinse waterbron uit 336, de Yerebatan Cisterne.
Als afsluiter heb ik nog de ochtend in een hamam doorgebracht om weer herboren te zijn op de weg terug. Ik moet wel toegeven dat hoewel ze geen grote fans zijn van mensen van de verke’rd’n kant ze toch wel fan zijn van naakte mannen bij elkaar.
Op die noot laat ik het voor nu, Istanbul is een prachtige stad met een geweldige historie!🇹🇷
Patje op pad 