Na een goed ritje van de blauwe stad kwamen we aan in het magische Fez: een opmerkelijke stad in Marokko, een UNESCO werelderfgoed, en de thuisbasis van de oudste en grootste medina in Noord Afrika! De stad was ooit de hoofdstad van Marokko en wordt nog steeds algemeen beschouwd als het culturele epicentrum van het land.
Om even de benen te strekken waren we van plan om de Medina in te lopen om wat winkeltjes te spotten en wat eten te vinden. Met 9400 straten en meer dan 300 moskeeën kan je hier snel de weg verliezen. Gelukkig was daar onze ongevraagde gids die ons overal kon rondleiden en vooral kon leiden naar al zijn ooms die wat verkochten. Van een zilververkoper, leerlooierijen tot een faramacie die ook thee verkocht. Zo nu en dan zijn er wat aankopen en kennis van het herkennen van zilver opgedaan. Uiteindelijk bracht de gids ons naar een panorama view over de oude medina!
In de tussentijd was de tweede man van de gids de commissies bij de winkels aan het innen bij de zaken die we gekocht hadden. Uiteindelijk eindigde de rit weer bij de hoofdstraat en wilden ze naast hun commissies nog wat extra dinero verkrijgen, we hebben ze nog een fooi gegeven waar ze not happy mee waren.
Na deze anderhalve tour waar we een kwartiertje hadden verwacht gingen we naar ons tentje om wat te eten. Ook daar kregen we een groots onthaal met een mooi optreden voor de andere Amerikaanse gasten.
De tweede dag in Fez was het tijd om wat uit te rusten, eettentjes op te zoeken en nog wat te struinen door de straten van de Medina zonder te verdwalen. Morgen staat een lange rit van 400km richting de woestijn op de planning naar Erfoud!
Om nog met een quote van Yashvir te eindigen: ‘Jongens, motorolie is oprecht heel interessant’.
Patje op pad 