Bosnië en Herzegovina 🇧🇦

Via Servië wordt de reis vervolgd naar het buurland, Bosnië en Herzegovina. Er was een routine controle aan de grens waar elk ritsje in elke tas open mocht om te inspecteren. Na ook nog een zeer uitvoerige foullieersessie was ik blij dat de handschoentjes die de grensbeambte aandeed was voor de spullen in de tas en niet voor wat anders.

Na de grensovergang reden we kort door naar het monument van de genocide van Srebrenica. Recht tegenover de oude compound van Dutchbat was dit indrukwekkend om te zien.

Na deze indrukwekkende tussenstop reden we door naar de hoofdstad Sarajevo. Niet geheel zonder slag of stoot kwamen we daar aan, en konden we inchecken bij het appartement. Het was wel taffesdruk in de stad, omdat er een filmfestival was. Om de drukte van de stad te ontsnappen hebben we een kabelbaan naar een wat hogere positie gepakt om een mooi overzicht van de stad te krijgen! Deze is pas een paar jaar weer opererende, nadat deze een paar decennia geleden volledig overhoop geschoten was.

Hier was onder andere ook de oude bobslee baan van de olympische spelen in 1984 in Sarajevo. Er is weinig meer van over, enkel nog de betonnen bak. Dit is ondertussen een aardig kunstwerk geworden.

Na Sarajevo was het de tijd aan Mostar, een kleiner stadje/dorpje in Bosnië tegen de grens van Kroatië aan. Vooral bekend om de brug in het centrum die het Kroatische van het Ottomaanse gedeelte splitste. Van deze brug springt meermaals per dag iemand naar beneden nadat er bij de toeristen genoeg geld is opgehaald. Een drop van ongeveer 25 tot 30 meter afhankelijk van het waterpeil.

Een relatief klein schattig dorpje wat ergens wel wat aan Venetië doet denken, zeker een goede plek om te bezoeken! Er zijn wel veel toeristen te vinden, maarja, shit happens.

Vanuit Mostar is op een uurtje rijden nog een klein paradijsje, de Kravica watervallen! Het regende en donderde best wel toen we daar aankwamen, dus echt zwemmen zat er niet in daar. Het uitzicht was wel heel leuk om van te genieten!