Tulum is door influencers in de afgelopen jaren wat opgehypt, maar ik had ook wat minder veilige verhalen erover gehoord. Zodoende heb ik het gelaten bij een dagtour, daar kan weinig mis bij gaan. De tour bestond uit Tulum, Coba en wederom een cenote.

Tulum heeft ook een archeologische plaats met wederom (en ook de laatste keer bij de blog) bouwwerken van de maya’s. Het was ook de handelspoort op dat moment van Mexico en het was dicht op de kliffen gebouwd, waarbij de andere zijde was omringd met een muur. Een stevig fort dus. Alles wat je aan goederen kon bedenken werd hier verhandeld. Aangezien het aan de kliffen ligt is het ook een mooi uitzicht over de Caribbean.

Na deze archeologische tocht vervolgenden wij de tour naar Coba, een klein dorpje met ook een archeologische plaats. Het was ondertussen keihard gaan zeiken, dus iedereen overwoog zijn levenskeuzens of ze het wilden gaan bekijken. Uiteindelijk stopte de regen grotendeels toen we uitstapten, dus gingen iedereen toch maar op bad. Over een zanderig pad, wat ondertussen een moeras was geworden, kwamen we aan bij de grootste pyramide van het complex. Het was vergelijkbaar met Chichen Itza, maar een stuk minder gerestaureerd c.q. onderhouden.

Dat brengt mij alweer bij de laatste stop van de dag, de cenote. Een stuk kleiner, en kouder, dan de vorige. Maar na een warme dag in de zon, en ook de regen, was een korte duik niet verkeerd. Mooi om hiermee de tourtjes af te sluiten.

Ondertussen ben ik aangekomen in Cancun en heb ik ervoor gekozen om niet verder nog naar plekken te gaan, de motivatie en energie van het drukke schema zijn aardig op. Ik zal de laatste vier daagjes nog rustig aan doen aan de zonnige kustlijn, opzich ook geen ramp. Voor nu; toedels en hasta la proxima!