Nog 1 dagje relaxen in San Cristobal voordat ik naar Guatemala zou vertrekken. Dit dagje bestond uit niet heel veel, behalve een lokaal busje voor een kip en een ei naar Chamula. Hier was relatief weinig, maar wel een kerk die anders was dan de meeste kerken. Binnen leek het wel een Jaimaicaanse enclave, zoveel rook was er. Overal lagen dennennaalden op de grond en zaten er mensen op de grond voor een aantal kaarsen die aan het affikken waren.
Na dit kerkbezoekje was het dorpje vrij snel uitgespeeld, er was nog wel een klein kerkhofje in de buurt, waarom niet langslopen als je er toch bent. Vrij snel daarna het lokale busje terug genomen naar San Cristobal. Nog even ingebeld bij de ALV van In Duplo, waarna ik weer op tijd het bed in gedoken ben voor een goede nachtrust.
Ik werd rond een uur of 05:30 wakker en pakte rustig de laatste dingentjes in en nam een goede douche. Rond 07:15 begon ik aan het ontbijt met een goede club sandwich. Wie weet wanneer de volgende maaltijd zou zijn? De ophaalservice zou vanaf 8 uur zijn, dus toen ik om de rekening vroeg om 07:45, dacht ik nog alle tijd te hebben. 2 minuten later kwam de receptionist haastig de ontbijtzaal binnenlopen op zoek naar mij. Snel de spullen gepakt en het busje in gesprongen dus maar.
Ongeveer zo’n 3 a 4 uur later kwamen we bij de grens aan. Soepel de vaccinaties laten zien en ik had weer een nieuwe stempel in het paspoort. Het busje dat mij vanaf de grens naar Antigua zou brengen had echter 1,5 uur vertraging door een landverschuiving of iets in die richting. Dat werd dus wachten met de groep bij de immigratiedienst. Even de grens over gelopen en wat kip en patat gescoord, dat was het enige wat er snel gevonden kon worden!
Ik kwam er ook achter dat Guatemala een andere tijdzone hanteert, het is hier 8 uur verschil in plaats van 7 met Mexico! Terwijl ik mijn eten naar binnen duwde, kwam het busje aan en daar snel in gesprongen. Ik heb een tijd naast een Spanjaard gezeten die op Alejandro Valverde leek en al 10 jaar in San Cristobal woonde. Met mijn kwalitatief uitermate teleurstellende Spaans iets van een gesprek gehad en toen lekker uit het raam gestaard. Zo’n kleine 2 uur voordat we aankwamen werden we vanuit het busje naar een auto verhuisd waar ik op de achterbank naast 2 gigantische mammoettankers moest zitten. Als deze twee zouden zonnen op het strand zou Greenpeace ze zo terug het water in duwen! Gelukkig is dit laatste ritje nog redelijk kort, maar ik ben ook redelijk klaar mer deze dag na 14 uur reizen. Voor nu; toedels en hasta la proxima!
Patje op pad 