Na Oaxaca gezien te hebben, vervolgt de tour zich naar San Cristobal. Om hier te komen, had ik een nachtbus nodig van 12 uurtjes. Deze zou om 21:00 vertrekken, maar om 20:45 werden we allemaal uit de bus gehaald en werd de hele busterminal leeggetrokken. Geen idee waarom, maar 10 minuten later konden we er weer in. Later bleek er een aardbeving te zijn geweest aan de kust, waar ik verder niks van gevoeld heb. Zo maak je nog eens wat mee!
Lang verhaal kort, 12 uur later stond ik in San Cristobal. Ik was aardig toe aan een goede douche en opfrissing na de nachtelijke rit. In de bus een Australische ontmoet en daar even mee geluncht. Ik dacht dat mijn Spaans belabberd was, maar zij kwam niet verder dan aanwijzen op de kaart.
Nadat de tank gevuld was, was het tijd om het dorpje te verkennen. Alles was vrij snoezig om te zien met veel kleur en kasseienstraatjes. Ook gelijk de shuttle naar Guatemala geregeld en de tour voor de volgende dag geboekt. Verder laat ik de foto’s voor zich spreken!
De dag nadien was een dagtocht naar Cañon del Sumidero! Dit was natoer spotten tot de max. Eerst een mooie boottocht van een ruime 2 uur door deze canyon en daarna wat mooie uitzicht plaatjes. De tour was prima geregeld, enkel was het volledig in het Spaans. Toch weer een goed moment om mijn Spaans te oefenen, en gelukkig kon de Spaanse naast me ook het een en ander vertalen. Ik kan hier verder weinig over kwijt, behalve dat het fucking mooi was. De beelden spreken voor zich! Vandaag zal nog even een rustdagje zijn. Morgen zal ik de overtocht maken met een shuttle naar Guatemala, ik ben zeer benieuwd hoe dat gaat zijn. Geniet nog even van de beelden en voor nu; toedels en hasta la proxima!
Patje op pad 