Pats boem, zo sta je opeens weer in Laos. In Luang Prabang welteverstaan. De derrie is weer aardig overleefd, dus was het tijd om de natuur van dit plaatsje te bezichtigen en te zien wat dit land allemaal te bieden heeft! Hoewel de ophaalservice wat aan de late kant was, normaal zijn ze er veels te vroeg, heb ik vooral mogen genieten van een rit door allerlei beekjes en omleidingen, aangezien het een grote bouwput is.
Maar de watervallen van Kuang Si maakte de wilde rit meer dan goed. Midden in een jungle bevond deze schoonheid zich na een stukje lopen. Ik was daar vrij snel aangekomen en had het idee dat dat het allemaal wel was. Maar er was nog een hike pad om de hele waterval heen. Was dat een slim plan om te gaan doen? Uiteraard niet. Daarom heb ik het wel gedaan. Met niet de beste grip over de rotsen naar boven geklauterd en een houten trap die volledig onderwater stond door de waterval kwam ik eindelijk bij de top aan. Een zeer mooi uitzicht als gevolg, de tocht was het toen al meer dan waard.
De weg terug was uiteraard nog wel een dingentje. Je denkt dat omhoog zwaarder is, maar naar beneden is vaak wel een stuk technischer. Gelukkig ben ik gezegend met een laag zwaartepunt en kon ik makkelijk overeind blijven op de weg omlaag. Daar aangekomen vervolgde de tocht richting het gedeelte waar je kon zwemmen. Vele Aziaten schuwden het ‘koude’ water; maar ik stond er nu toch in m’n zwembroek, dus dan ga je maar. Een frisse duik later en ik was er weer uit. Een godver mooi natuurparkje.
Dat brengt ook wel een einde aan dit korte avontuurtje in Luang Prabang, ik zal morgenochtend de bus richting Vang Vieng pakken, maar niet voordat ik deze avond hier de zonsondergang op Phousi Hill heb bekeken en de nightmarket. Zeer interessant om te zien hoe alle locals hier om 1700 uur furieus in de weer zijn om hun tenten goed neer te zetten en alle prullaria netjes opgelijnd te hebben. En in de tussentijd loopt de plaatste commandante rond om van iedereen geld te innen voor het feit dat ze er zitten. Blijft toch een hardwerkend volk wel.
Patje op pad 