Waarom ben ik hier aan begonnen?

Omdat het, omdat het prachtig is. Ja, oprecht ja. Op dit moment is het voor mij al de tweede dag in Sydney en probeer ik langzaam mijn plekje te vinden. De eerste dag was eventjes warmdraaien en vooral vechten tegen het grote gebrek aan slaap.

Na 33 uur dat ik mijn kamer in Rotterdam verliet plofte ik op mijn bed in het centrum van Sydney, de allereerste vraag die ik mijzelf stelde: waarom ben ik hier aan begonnen? Na lange wachttijden op het vliegveld, meer dan 20 uur in vliegtuigen en een paar trombose benen verder was de batterij even op. Een antwoord op die vraag blijf ik jullie nog schuldig. Na even uitrusten (overigens niet geslapen!) en een warme douche besloot ik maar op pad te gaan en te gaan lopen richting het noorden. Er was ook een rondleiding door de stad geregeld door het hostel, maar die ging ik niet meer halen. Na een goede 3km lopen kwam ik aan bij het alombekende beeld van Sydney: het Opera Huis en de Harbour Bridge. Na een rustige wandeling door de botanische tuin van Sydney langs het Opera Huis was het voor mij weer gezegend en ging ik terug aan op het hostel. In de avond was er een social event vanaf een uurtje of 9, dus dat was een mooi moment om dat te skippen. Wel even iemand ontmoet in de bar die graag wou poolen, dat sloeg ik natuurlijk niet af en 4 potjes later gaf hij op. Laat heb ik het niet gemaakt, de vermoeidheid kickte relatief vroeg in en gelukkig kon ik om half 11 slapen tot een mooie 8 uur.

Overigens is er in Sydney op dit moment niks te merken van de bosbranden in de omliggende gebieden, er was een protest wel, maar daar heb ik niks van meegekregen. Wel was er een flinke wind die ook zorgde voor verkoeling aangezien het toch nog wel 30 graden was. Het leven gaat hier overigens gewoon verder door, het lijkt niet alsof men stilstaat.

Vandaag heb ik nog met de gast waar ik de avond ervoor heb gepoold wat ontbeten en daarna heb ik rustig aan gedaan in het hostel en wat geschoven met het schema van de reis en wat dingen vooruit gepland voor de komende dagen, waaronder morgen een dagje een bezoek brengen aan de dierentuin. Verder heb ik nog wat gesproken met de nieuwe gast op de kamer, dit was wederom de zoveelste native Engelssprekende persoon die ik tegenkwam. Op dit moment ben ik nog geen Nederlander tegengekomen en misschien is dat maar beter ook. Met die gast ben ik nog even bij de Mexicaan wat eten gaan halen, aangezien dat ook langzaam tijd werd en nog even bij de club langsgegaan in het hostel. Wat fijn dat ze hier om 8 uur beginnen zodat je om 11 uur kan slapen.

Toedels!